7. „Wszystkie wspomnienia zamknąłem w jednej walizce…”

„Laura”

Koło 11 razem z przyjaciółmi zaczęłam się zbierać. Ross cały czas się do mnie uśmiechał.

„Rydel”

Postanowiłam odwiedzić wuja Shora. Po drodze wstąpiłam do sklepu. Zerknęłam na listę, którą wujek przesłał mi SMS-em.

- Jedno mleko, dwie kostki masła, pół kilo sera w kostce i 30 deko sera pokrojonego w plasterki, 20 deko polędwicy sopockiej i 25 deko polędwicy łososiowej... - czytałam i chodziłam między półkami szukając produktów z listy. Nagle na kogoś wpadłam. Zmierzyłam tę osobę wzrokiem.

- Ell? - spytałam.

- Delly. - uśmiechnął się do mnie. - Właśnie o tobie myślałem...

- Serio? - wdałam się w dyskusję z nim. Bardzo się zmienił...

„Ross”

Koło 12 byłem już w domu. Wyściskałem mamę.

- Jak było? - spytała.

- Dobrze. A u Was?

- Też świetnie. Odwiedził nas brat taty Marka... Nie wiem czy pamiętasz wujka Shora?

- Nie za bardzo... Ale chciałbym się z nim spotkać. Kiedy znów nas odwiedzi? – w końcu wiem kim jest Shor, o którym pisała mama.

- Nie wiem, ale możesz kiedyś wybrać się z Delly do niego.

- Z Delly? - spytałem zdziwiony.

- Tak z Delly. Opiekuje się wujem, bo jest chory.

- Aha. To ja idę się rozpakować i przyniosę rzeczy do prania.

- O nie! Sam będziesz prał! - krzyknęła za mną mama.

- A w życiu! - odkrzyknąłem jej śmiejąc się.

- A właśnie, że będziesz prał!

Krzyczeliśmy do siebie jeszcze około pół godziny. W końcu wygrałem z mamą. Nie dość, że wypierze za mnie to jeszcze rozpakuje bagaż.

„Stormie”

Rozpakowywałam bagaż Rossa. Między jego rzeczami znalazłam różowy neonowy stanik z koronkami w rozmiarze 80C.

- Ross, chodź tu natychmiast! - krzyknęłam. Po chwili pojawił się Ross.

- O co chodzi?

- Kogo to? - spytałam.

„Ross”

Mama znalazła stanik Lau.

- To jest stanik Laury. Powinny być jeszcze koronkowe majteczki w tym samym kolorze do kompletu... - powiedziałem. Mama zaczęła szukać majtek Lau w moim bagażu. Dopiero teraz zorientowałem się co powiedziałem. Palnąłem się w czoło. Jaki ze mnie debil...” pomyślałem.

- Co to ma znaczyć!? - krzyknęła machając rękoma. W jednej z nich miała stanik Lau, a w drugiej jej majteczki. - Obiecałeś, że będziesz grzeczny!

- Ale ja byłem grzeczny... Ja tego nie zrobiłem... Nie seksiłem się z Lau... To pewnie ona przez pomyłkę je tam włożyła... - mówiłem krótkimi zdaniami co chwilę robiąc przerwę by się zastanowić co powiedzieć.

- Jasne, jasne... Nie wierzę ci Rossy! Seksiłeś się z Laurą! A obiecałeś, że będziesz...

- Obiecałem, ale to co zrobiłem z Lau to nie jest nic złego! Ja byłem grzeczny! - przerwałem mamie i też podniosłem ton.

- To według mnie też jest nieposłuszeństwem! - krzyczała. - Dostajesz szlaban na telefon!

- Ale mamo... - jęczałem.

- Tydzień bez gry na Lunie! - krzyknęła, rzuciła bieliznę Laury na łóżko, zabrała instrument i wyszła. Położyłem się na łóżku. Przytuliłem do siebie rzeczy Lau.

- Oj Lau, Lau... Nie sądziłem, że przez twoją przepiękną bieliznę, którą mi podarowałaś po tej wspaniałej nocy będzie tyle kłopotów... - szepnąłem sam do siebie i pocałowałem Lau na ekranie mojego telefonu.

„Vanessa”

- Postanowiłam iść do pracy. - oznajmiłam rodzicom.

- I dobrze. W końcu nie będę musiał Cię utrzymywać. - powiedział uradowany tata Damiano.

- Chcę się zatrudnić jako kelnerka w klubie.

- Ty wiesz jak mało tam płacą? - powiedziała mama Ellen.

- Już prostytutki więcej zarabiają... - mruknął pod nosem ojciec.

- To zatrudnię się w klubie nocnym jako striptizerka! - krzyknęłam i ruszyłam do wyjścia.

- Vanesso Nicole Marano wracaj tu! - krzyknął ojciec lecz ja go nie słucham. W drzwiach minęłam się z Laurą.

- Hej siostra. - przywitała się.

- Hej. Nie mam czasu. Później opowiesz mi jak było. - cmoknęłam ją w policzek i wyszłam.

„Laura”

- Hej wszystkim! - krzyknęłam do rodziców. Skierowałam się do swojego pokoju, gdzie zostawiłam bagaż. Wróciłam na dół do rodziców. Usiadłam przy kuchennym stole.

- Co macie takie miny? - spytałam.

- Vanessa. - mruknął tata.

- A co zrobiła?

- Co zrobiła!? A nie pochwaliła się, że chce się zatrudnić w klubie nocnym! - tatuś był wyraźnie zdenerwowany.

- Może zmienimy temat? Jak było na wycieczce córeczko? - spytał jakby odmieniony tatuś.

- Dobrze. - odpowiedziałam.

- A jak między Tobą, a Rossem? - wypytywał.

- Też dobrze. Jesteśmy parą. - oznajmiłam.

- A jak tam idzie produkcja wnuków dla mnie? - spytał i uśmiechnął się. Nie wiedziałam co odpowiedzieć. - No nie mów, że w ogóle nie zaczęliście?

- Skarbie, nie powinieneś jej pytać o takie rzeczy... - mama Ellen przytuliła tatę Damiano. Patrzałam na tatę.

- Ja muszę się iść rozpakować. - oznajmiłam.

- Pójdę z Tobą. - powiedział tata i ruszył za mną. Wziął walizkę i zaczął wyjmować z niej moje rzeczy. Ja tylko odkładałam na bok to co do prania. W pewnym momencie z walizki ojciec wyjął różowe bokserki Rossa.

- I co? Dlaczego nie powiedziałaś nic o tym, że Ty i Ross, no wiesz co?

- Nie wiedziałam jak to powiedzieć.

- Po prostu. Tato, za dziewięć miesięcy zostaniesz dziadkiem.

Otworzyłam usta ze zdziwienia.

- Serio tato? Serio?

- Pamiętasz co Ci mówiłem jeszcze przed wycieczką?

- Pamiętam. Ale myślałam, że Ty tylko żartujesz...

- Ja nigdy nie żartuje. - wrócił do rozpakowywania mnie. Gdy skończył, zabrał moje rzeczy do prania. Jakiego ja mam kochanego tatę.

„Vanessa”

- Dzień dobry. Znalazłam wasze ogłoszenie i chciałabym zatrudnić się tu jako tancerka-striptizerka. - oznajmiłam. Pan, który tam siedział zmierzył mnie wzrokiem.

- Gdzie mam zostawić CV? - spytałam.

- Nie musisz. Masz tę pracę. - odezwał się.

- To kiedy zaczynam? - spytałam.

- Dziś wieczorem. Wstaw się u kierownika o dziewiętnastej.

- A gdzie znajdę kierownika?

- Korytarzem do końca, drzwi po lewej.

- Dziękuje. Do zobaczenia

- Do zobaczenia.

Wyszłam z klubu i spacerkiem ruszyłam do domu.

------------------------

Witam Was serdecznie.

Rozdział jeden z dłuższych na tym blogu. Mam nadzieję, że się spodobał. Proszę o opinie w komentarzach ;)

Pozdrawiam i do napisania <3