24. „Oblicza miłości” cz.4

„Narrator”

Tuż przed tortem Ross postanowił wyjść zapalić na balkon. Stał, opierał się o barierkę i palił kiedy podeszła do niego Laura i zabrała mu papierosa.

- Ross proszę nie pal.

- Dlaczego mam nie palić?

- Bo ja tu jestem? – spytała retorycznie.

- I co z tego?

- Co z tego? Ja tu jestem, pod sercem noszę twoje dzieci, a Ty palisz przy nas i możesz nam zaszkodzić.

Ross tylko prychnął i obrócił się twarzą do niej.

- Przestaniesz palić? – spytała.

- Nie.

- To w domu, przy dzieciach będziesz palił, tak? Ja na to nie pozwolę.

- Co Ci do tego? Kto Ci naopowiadał głupot, że stworzymy szczęśliwą rodzinę?

- Sam tak mówiłeś. – przypomniała mu. – Chciałeś być ze mną, stworzyć rodzinę… Serio tego nie pamiętasz?

- Pamiętam, ale to było dawno. Byłem młody i głupi.

- Teraz też jesteś! – podniosła ton. – Ja nie będę tego wszystkiego dłużej tolerować! To koniec! Nie odzywaj się do mnie! – wykrzyczała mu prosto w twarz i poszła na salę. Usiadła na swoim miejscu i nie zwracając uwagi na to, że wszyscy ludzie się na nią patrzą rozpłakała się.

„Ellington”

Laura siedziała i płakała, a ja i moja Dellunia próbowaliśmy ją uspokoić.

- Chodź Delly. Dajmy się jej wypłakać. – chwyciłem żonę za rękę i zabrałem na środek parkietu. Po chwili na salę wjechał tort. Pokroiliśmy go razem. Pierwszy kawałek jak tradycja mówi, musi zjeść młoda para. Tak więc ja karmiłem tortem Delly, a ona mnie. Następnie rozdaliśmy go gościom. Ross podszedł do nas i zabrał kawałek dla siebie i dla Laury. Widziałem tylko jak jej go zaniósł.

„Laura”

Ross przyniósł tort. Podał mi kawałek na talerzyku po czym przysiadł się. W sumie to było jego miejsce.

- Nie złość się na mnie… - pogłaskał mnie po twarzy.

- A właśnie, że będę. Nie zasłużyłeś na mnie, na nasze dzieci i na miłość. – odpowiedziałam mu i wyszłam z kawałkiem tortu na balkon. Usiadłam sama przy stoliku. Ross wyszedł tam za mną. Miał ze sobą gitarę. Ciekawe skąd ją wziął. Zaczął powoli szarpać struny, a po chwili także śpiewać.

Gdy skończył chciał mnie pocałować, ale uderzyłam go z liścia w twarz.

- Czy Ty myślałeś, że Ci wybaczę jak zaśpiewasz mi „Hurricanes And Planes” Matthew Komy? – spytałam wściekła.

- Jak chcesz mogę zaśpiewać jeszcze „Clarity”.

- To śpiewaj! I tak Ci nie wybaczę! – krzyknęłam.

- To okay.

Zaczął śpiewać. Doszedł do refrenu kiedy nie wytrzymałam. Rzuciłam się na niego z pięściami.

- Dość! – krzyknęłam. Przestraszony Ross odłożył gitarę na bok.

----------------------------

Witam Was serdecznie tuż przed świętami.

Szykujecie już koszyczek na jutro?

Zapraszam serdecznie w niedzielę na prolog na moim nowym blogu (http://youlovewhoyoulove.blogspot.com) :)

Piosenki, które pojawiły się dziś w rozdziale to jedne z moich ulubionych tego wykonawcy.

Możecie ich posłuchać pod tymi linkami.

"Hurricanes And Planes": https://www.youtube.com/watch?v=ZQBr0s-jRWo

"Clarity": https://www.youtube.com/watch?v=1JWWf6oH03Y

Pozdrawiam i do napisania <3