29. „Rozprawa”

„Vanessa”

Z samego rana, tuż przed rozprawą Laury postanowiłam odwiedzić tatę. Chciałam jakiejś porady od niego. Weszłam do domu. Wszędzie panował bałagan. Przeszłam do salonu. Tam na podłodze zauważyłam ciało ojca i pistolet.

- Nie! To nie może być prawda! On nie mógł popełnić samobójstwa! – krzyczałam jak opętana, aż do domu wszedł sąsiad.

- Co panienka tak krzyczy? – spytał troskliwie.

- Mój ojciec się zabił… - pokazałam ręką na zwłoki.

- Może ja się zajmę pogrzebem? - zaproponował. – Widzę, że Ty nie jesteś w stanie. Najpierw twoja siostra zabija Rossa i grozi jej więzienie, a teraz twój ojciec popełnia samobójstwo… - pokręcił głową. – Jeśli można spytać… Czy w twojej rodzinie jest ktoś normalny? – spytał wprost. Zabolało mnie to.

- Tak. Matka. Ja zrobiłam z siebie prostytutkę, a Laura morderczynię. Ojciec pijak i hazardzista. Po za tym miał jakieś nielegalne interesy z wujem Rossa…

- Słyszałem coś o tym. Podobno jak zamknęli Shora, twój ojciec rzucił wszystko i zamknął się w sobie. Co ciekawe… - zaczął opowiadać. Czy ten dziadek nie ma nic ciekawszego do roboty niż interesowanie się MOJĄ rodziną? – Shor nie wydał go policji mimo iż się pokłócili.

- Naprawdę ciekawe. Ale czy może mi Pan pomóc z ciałem ojca!? – nie wytrzymałam już. Za wiele tego jak na jeden dzień.

Sąsiad zajął się  pogrzebem, a ja ogarnęłam się trochę i przyjechałam na rozprawę siostry.

- Lauruś… Moja kochana siostrzyczka… - rozklejałam się na sam widok ciężarnej Laury zakutej w kajdanki i chamsko ciągniętej na salę rozpraw.

„Laura”

Po rozprawie wszyscy opuścili sąd. Uniewinnili mnie tylko dlatego, że ciąża jest zaawansowana.

Staliśmy tak na placu i rozmawialiśmy. Jakimś cudem pogodziłam się z rodziną Lynchów. Postanowili mnie przygarnąć.

- Delly! – krzyknął Shor. Skąd on się tu wziął? Przecież zabrali go w psychiatryka i tam zamknęli.

- Kryj mnie… - szepnęła Ryd i schowała się za mnie.

- Delly nie uciekaj przed wujem… - Shorowi widocznie zachciało się gry w podchody.

- Zostaw mnie! – krzyknęła Rydel i zaczęła uciekać przed wujem. Wybiegła na ulicę, a wuj za nią.

- Rydel uważaj! – krzyknął Ell. Delly w ostatniej chwili uciekła tuż przed maską samochodu. Shor nie zdążył.

Po chwili wszyscy zbiegli się nad ciałem Shora, który leżał martwy w kałuży krwi. Nie mogłam znieść tego widoku… Widoku krwi… W takim wypadku Rydel postanowiła odwieźć mnie do domu.

------------------------------

Hejka.

Jak widzicie Laura uwolniona, a Damiano i Shor nie żyją...

Teraz już wszytko powoli się ułoży, gdyż do Epilogu tylko 2 rozdziały.

Pozdrawiam i do napisania <3