17. „Szybka decyzja”

„Ross”

Leżałem na swoim łóżku kiedy zadzwonił mój telefon. Odebrałem go niechętnie.

- Ross Shor Lynch. Słucham?

- Dzień dobry. Ja dzwonię z kliniki w Afryce. Pańska żona trafiła tutaj i jest w naprawdę złym stanie. Prosiła aby pana zawiadomić.

- Proszę jej przekazać, że przyjadę jak najszybciej się da.

- Dobrze. Przekażę. Do widzenia.

- Do widzenia. - rozłączyłem się i zacząłem się pakować.

- Co robisz synuś? - spytała mama, która stanęła w drzwiach.

- Pakuję się. Lau jest chora i muszę do niej jak najprędzej pojechać. - oznajmiłem mamie i wróciłem do wcześniejszego zajęcia.

„Laura”

Fatalnie się czuję. Mam wysoką gorączkę, wszystko mnie boli... Jest ze mną tak źle, że lekarze dają mi tylko 30% szans na przeżycie, a Rossa przy mnie nie ma.

- Pani Lauro. - usłyszałam głos lekarza. - Powiadomiłem pani męża. Przyjedzie tak szybko jak to jest możliwe. - ucieszyłam się, że mój Rossy przyjedzie. Dopiero po chwili zorientowałam się, że lekarz powiedział na Rossa pani mąż. A może to ja sama wprowadziłam go w błąd. W takim stanie mogłam gadać głupoty i teraz wyszło, że Ross to mój mąż. Odkręcę to jak tylko poczuje się lepiej.

„Ross”

Na miejsce doleciałem dopiero następnego dnia wieczorem. Zatrzymałem się w jakimś hotelu. Byłem wyczerpany podróżą, więc postanowiłem położyć się spać. Laurę odwiedzę jutro, gdyż dziś jest już późno i na pewno by mnie nie wpuścili.

----------------------------------

Hejka.

Dziś rozdział krótki, ale mam nadzieję, że się podoba.

Na next zapraszam w niedzielę.

Pozdrawiam i do napisania <3